Met Scharlakenrode kroon bereikt Cinda Williams Chima’s serie ‘Zwarte kunst’ een conclusie. Opnieuw volgen we de avonturen van de magisch begaafde Han Alister en zijn geliefde koningin, Raisa. Na de onopgeloste moord op haar moeder is Raisa nu koningin van de Fells. Voormalig dief Han Alister is haar lijfwacht en heeft de grootste moeite om het hoofd te bieden aan verschillende tegenstanders. Niet alleen is er dreiging van buiten het rijk, ook in de binnenlandse politiek ligt het gevaar op de loer, vanuit de magiërraad en de inheemse clanvolkeren die koningin Raisa beide willen manipuleren volgens hun eigen agenda. Bovendien heerst er onrust in het leger van de Fells en is er een seriemoordenaar actief onder de magische bevolking. Ondertussen worstelen Han en Raisa met hun verboden gevoelens voor elkaar, moet Han proberen voorzitter van de magiërraad te worden en moet het mythische Arsenaal van de Magisch Begaafde Koningen na duizend jaar worden opgespoord.
Williams Chima’s vierluik is het beste te omschrijven als een kroniek. Ondanks het feit dat het verhaal van de vier boeken slechts een periode van enkele jaren beslaat, is de opzet die van een historische familiekroniek. Tegen een achtergrond van politieke onrust en sociale veranderingen transformeren de personages van twijfelende pubers tot zelfverzekerde volwassenen. De Han Alister die in het vierde boek politieke mogendheden bespeelt, is ingrijpend veranderd ten opzichte van het stoere straatjongetje uit de eerdere delen, maar op een zodanige manier dat hij ook trouw aan zichzelf is gebleven, waardoor zijn groei aanvoelt als een natuurlijke evolutie van zijn karakter. Dat geldt niet alleen voor Han en Raisa maar ook voor nevenpersonages zoals Vuurdanser, Micah Bayar, prinses Mellony en Nachtvogel. Daarnaast heeft de auteur een mooie afwisselingen weten te vinden tussen romantische verhaallijnen, politieke intriges, grootscheepse veldslagen en kleine vriendschapsmomenten, waardoor het boek een afwisselende en diverse kijk geeft op een buitengewoon realistische, goed uitgewerkte maatschappij.
In dit slotstuk vallen de laatste puzzelstukjes van het verhaal op hun plaats en worden alle vragen opgelost, waardoor dit een bevredigende finale is voor een prachtige reeks. Enig minpuntje is het laatste hoofdstuk. Na de grootse veldslag waarin de buitenlandse invasie op de Fells wordt neergeslagen, volgt een soort opsommende montage bij wijze van ‘en toen…’ die wat gehaast en plichtmatig aanvoelt. De korte epiloog heeft bovendien een wel erg zoet deus ex machina-gehalte. Maar na de meeslepende rit door een ijzersterk verhaal vergeven we dat Williams Chima graag. [Nivard Beumers] Verberg tekst

Vierde en laatste deel (niet los leesbaar) van een fantasyserie. Raisa, nu koningin, en Han proberen het Koninginnenrijk te redden van diverse slechteriken, daarbij flink gehinderd door hun geheime liefde voor elkaar. Dit deel is wat haastiger geschreven dan de vorige drie. De plotwendingen buitelen over elkaar heen, waarbij de auteur het cliché niet schuwt. De afloop is dan ook voorspelbaar, maar toch bevredigend. De losse eindjes worden aan elkaar geknoopt en we krijgen zelfs nog een onverwachte onthulling tegen het einde. Net als in eerdere delen laat de vertaling te wensen over, met name van het straatjargon. Normale druk. Vanaf ca. 15 jaar.