Wat hielden die typisch Romeinse winterfeesten, de Saturnalia, zoals ze door Martialis (40-104 na Chr.) naar de god Saturnus werden genoemd, nu eigenlijk in? Men ging met elkaar eten en gaf presentjes, aldus de tweedeling in deze bundel epigrammen, verzameld, vertaald en toegelicht door een latinist van de Radboud Universiteit. Vincent Hunink selecteerde tweederde deel van de 350 spottende gedichten en baseerde zich voor de verantwoording vooral op buitenlandse geannoteerde uitgaven. Die epigrammen betreffen maar twee regels in het Latijn, vier in de vertaling, en halen niet het niveau van de twaalf bekende spetterende bundels van de Romeinse dichter. Het gaat volgens de presentator, die al eerder Martialis vertaalde, om een soort Sinterklaasverzen, maar dan wel met woordgrappen en filosofietjes. Ze zijn mooi gebracht met diverse toespelingen op de eetgewoonten en feestelijke kledij, met prachtige illustraties en foto’s plus veel verklarende noten. De lezer gaat zich door al die toewijzingen naar dagelijkse en verheven dingen haast zelf een Romein voelen in de antieke tijd. Verberg tekst